هنگامی که یک کاربرسعی می کند یک صفحه را در وب سایت شما باز کند که دیگر وجود ندارد، سایت شما به طور کلی دو شیوه واکنش نشان می دهد:
با نمایش یک صفحه عمومی یا صفحه «Not Found» و یا بازگشت یک کد 404 از سرور که یعنی صفحه درخواستی شما وجود ندارد.

Not Found همان کد 404 hard می باشد.

وقتی یک کاربر آدرس صفحه ای را وارد می کند که دیگر وجود ندارد، شاید کاربران به نمایش پیغام یا تغییر مسیر به محتوای دیگر بسنده کنند. اما خزنده های گوگل و سایر موتورهای جستجوگر، منتظر کد بازگشت از سرور شما می باشند که تعیین کنید که صفحه ایندکس شود یا خیر.

چرا تفاوت میان soft 404 و 404 hard باید برای شما مهم باشد؟

گرچه شاید این تفاوت به نظر شما مهم نباشد اما طی مسیر اشتباه به این معنی است که شما اساسا وقت گوگل را هدر می دهید و برخی صفحات منحصربفرد که حاوی اطلاعات  و محتوای مفید است، دور می کنید.
آیا هنوز هم می خواهید گوگل به جستجوی صفحاتی که وجود ندارند ادامه دهد یا اینکه مایلید خزنده های گوگل روی محتوای مفید وب سایت تان متمرکز شود؟
اجازه ندهید که نام ها شما را فریب دهند. خطای 404 soft برای بازدیدکنندگان بسیار عذاب آورتر از 404 hard می باشد.
زمانیکه کسی تلاش می کند که به صفحه ای دسترسی داشته باشد که دیگر در سایت شما وجود ندارد. ارور سافت 404  (اغلب کدخطا 200)  توسط سرور شما ارسال می شود.

حتی اگر وبسایت شما یک صفحه خطا را به بازدیدکننده نمایش می دهد، هنوز هم باید کد خطای اصلاح شده را برای خزندگان موتورهای  جستجو گر بفرستید تا که صفحه مورد نظر را نادیده بگیرد. شما یک صفحه قدیمی را حذف کرده اید یا آن را به یک صفحه جدید هدایت کردید که مرتبط با محتوای اصلی در صفحه قدیمی نیست

اگر سرور سایت شما ارور 404 باز نگرداند خزنده های موتورهای جستجوگر فرض می کنند که محتوایی در آن صفحه وجود دارد و زمان  زیادی را برای index  آن صفحه صرف می کند. اگر تعداد خطاهایsoft 404 بسیار زیاد باشد، به خصوص در مقایسه با تعداد صفحات "واقعی" در سایت شما، می تواند تاثیر منفی بر عملکرد جستجوی ارگانیک شما داشته باشد. گوگل توصیه می کند از Fetch as Google یا ابزارهای مشابه استفاده کنید تا تأیید کند آیا یک URL خاص در سایت شما از کد پاسخ HTTP مناسب استفاده می کند یا خیر.

راه حل  صحیح چیست؟ Hard 404

وقتی همه چیز به درستی کار می کند، بازدید کنندگان وب سایت باید صفحه خطا را ببینند و سرور کد 404 یا 410 بر گرداند. این هم به کاربر و هم به روبات های گوگل این پیام را می رساند که این صفحه دیگر وجود ندارد و نباید index شود و صفحه مربوطه به مرور زمان از نتایج جستجو حذف خواهد شد.